Turing Nationale Gedichtenwedstrijd 2016
Top 1000
Hartzeer
Je hield het voor hartzeer, maar het was kanker
die sleepte je in no time mee naar grazige weiden en koele wateren
zoals die sloot
glibberig gras, klein hoefblad aan de rand
een duw, stinkende modderpoten op een krant
mama’s boze ogen
ik kamde je haar en trok expres aan niet bestaande knopen
jij, kerstengel, krabde in mijn gezicht
dit kapsel blijft netjes zitten
in je kist. Jij had een vriend, ik niet
de rozen die hij je bracht heb ik geslacht
ik geloof niet dat het mij spijt
ik lees je gele gezicht, romantische engel, je mond is nu niet toegeknepen
zoals toen je nog leefde, maar hangt een beetje op een kier
als voor een kus
maar allerliefste zus
wat heb ik daaraan als jij jezelf niet meer kent
en ook mij vergeten bent.
Recensie:
“Prachtig hoe de lezer in dit gedicht mee glijdt met een gedachtegang die in uitstekend gekozen (en eigenlijk zo universele) beelden en anekdotes van het heden naar het verleden en weer terug leidt. En ondertussen een verhaal vertelt – zonder dat er iets geëxpliciteerd moet worden – over haat, jaloezie en liefde tussen zussen. Regels die aanvankelijk soms duister zijn, worden naar het einde toe glashelder. Veel woorden hoeven hier niet aan toegevoegd te worden: dit is prachtig en ontroerend en virtuoos naar het leven getekend.“