Kinderversjes

'Een kunstenaar', knort Karel Peer, Het kunstvervende verken, 'doet goed zich te beperken tot zijn eigenste natuur'. Hij schept met varkenshaar penselen naar de smakelijke delen van zijn eens knorrende neven een onsterfelijk stilleven. Trots klopt hij zich op de borst. 'Ik vang het wezen van de worst! Wat geeft het of het mijn neef is: Ars longa, vita brevis!' [gallery size="medium" link="file" ids="5593"] Dit gedicht is gepubliceerd in Magazine van Sociëteit De Kring, nr. 4, juli-augustus 2017, p. 24

Bomen ruisen, takken buigen ik voel het vele waaien in mijn haar en klem de wind tussen mijn vogelpootjes wat een warboel van blad tak, haar en huis laat het vele waaien ook mij maar overkomen ik reil en zeil en dwarrel al niets laat ik meer tot ijkpunt slaan mijn wil waait uit nooit wil ik meer naar binnen gaan.