Ik hou van Artis
Het park, de dieren, mensen
2013 Uitgeverij Rubenstein
In samenwerking met Natura Artis Magistra
Gelukkige mensen klieren niet
Toevallig zien we de folder liggen. Hou je van dieren? Hou je van tekenen? Kom ook tekenen,
schilderen of boetseren in Artis. Met dieren als inspiratiebron wordt onder begeleiding van
een vakkundig docent op verschillende locaties gewerkt.
Dieren en ook nog tekenen. Net iets voor dochter! En dat klopt. Al na de eerste tekensessie in
de dierentuin meldt ze dat ze altijd ‘op Artis’ wil blijven. Altijd!
Dat mag. Graag zelfs. Elke zaterdag naar Artis is voor ons ook geen straf.
Op een dag stuiten we op de groep van onze dochter. Bij de aapjes. Ze zijn net klaar. De
tekeningen liggen naast elkaar op de grond. Er moet nog over gepraat worden.
Kunstbeschouwing voor een groep zevenjarigen, die druk en opgewonden door de geleverde
inspanning heen en weer rennen.
‘Welke tekening vinden jullie het mooist?’ vraagt Artisjuf Annemarie.
Tings vinger schiet omhoog. ‘Deze. Mijn eigen.’ Trots wijst ze naar een zonnige tekening van
zichzelf met een aapje aan de hand. ‘Ting vindt haar eigen tekening het mooist,’ zegt
Annemarie. ‘Wie vindt dat ook?’ Enkele kinderen steken hun vinger op, anderen tot
halverwege, er wordt geaarzeld. Eén jongen neemt het zekere voor het onzekere. ‘Bedoel je
die van Ting of die van me eigen?’
‘Wat vind je zelf?’ vraagt de juf vriendelijk. ‘Die van me eigen natuurlijk.’
De stemmen buitelen door elkaar. ‘Ik ook! Dat vind ik ook, juf! Die van me eigen, die is het
mooist!’ De juf knikt plechtig. ‘Iedereen vindt zijn eigen tekening het mooist.’
Tevreden troepen de kinderen om haar heen. Rustig luisteren ze naar haar beschouwing over
compositie en kleurgebruik. Bereidwillig beantwoorden ze vragen over het verschil tussen
veren, vachten en stekels en hoe je dat het beste kunt vereeuwigen. En allemaal hebben ze de
mooiste tekening gemaakt.
Gelukkige mensen klieren niet.
